Johannes Dexheimer beim Mundart-Wettbewerb Dannstadter Höhe

Johannes Dexheimer beim Mundart-Wettbewerb Dannstadter Höhe

Mudderlieb

Johannes Dexheimer, Oberwiesen

’ch sein draurich, kennt greine,
sein bidder vedross,
ko Sunn duht mer scheine,
ehns hot mich veloss.

Mei Herzche, mei Mädche,
hot g’heirat weit wegg,
wohnt jetzt emme Städtche
emm hinnerschte Eck.

Fascht leer ess sei Stibbche,
nor ’s Bett steht noch do,
deneewe e Krippche
mim Bobbche emm Stroh.

Die Schaukel dort unne,
am Ebbelboomnascht,
emm Gaarde vorm Brunne,
hot aach ko meh Gascht.

Als Kind, do war’s seelich,
geruf hot’s vor Glick:
„Hopp, Mamme, kumm schieb mich,
mach hordich, schnigg, schnigg!“

Acht Winter un Summer
die sein jetzt erum,
aach Sehnsucht un Kummer
sein vummer genumm.

Zwaa Enkelcher speelen
do drauße emm Sand,
sie klickern un keelen,
bemoolen die Wand.

Sie schaukeln dort unne
un rufen: „Schnigg, schnigg!“
Ich dank fer die Stunne,
fer ovehofft Glick!

2004, Kategorie: Lyrik, Platz 8
Beitrag anhören: mawdh-01-mudder.mp3 (683,69 KB)


Abschiedsschmerz

Johannes Dexheimer, Oberwiesen

Emm Gäärdche sitz ich ganz elo
un droom so vor mich hee,
un uff de Bank do newe dro,
ess jetzert er nemmeh.

Sei Platz ess leer, mei Herz ess voll,
gefillt mit bittrem Laad,
un emm Gebet froo ich mit Groll:
Warum trifft mich des grad?

Die Rose dort emm Blummebeet
hann ach so schee geblieht,
die Blärrer all sein fortgeweht
vum Herbscht seim raue Lied.

Wass hun mer zwaa so manchi Stunn,
bis enn die Dämmerung
Luftschlesser un aach Pleen gespunn,
manch Liedche froh gesung.

Un ’s Owendrot dort hinnerm Wald
veblasst, als wollt es saa:
Aach du bisch groo, aach du bisch ald,
gezehlt sein aach dei Daa!

Ich waaß es net, wie ich’s aach dreh,
ob ich dess iwwerwinn,
am liebschte deht ich zu ehm geh,
wo ich dann Friede finn.

Ich späär wie sich mei Herz rumdreht,
zum Himmel geht mei Blick,
dann wann sei Liebschtes vun am geht,
bleibt Laad un Schmerz serick.

2005, Kategorie: Lyrik, Platz 5
Beitrag anhören: mawdh05-02_abschiedsschmerz.mp3 (996,71 KB)