De Wolf unn de Hammel
Franz Schlosser, Waldsee
De Wolf hot noochem Brezelfescht
im Rhei(n) sein große Brand gelescht
unn dodebei e Schoof gedroffe.
Des hot genauso Wasser gsoffe
en gnabbe Meder achzisch weider –
in Rischdung Odderstadt. S heet gscheider
im Bonnetweiher was gedrungge.
De Wolf, der Uuflot, der Halungge,
die Fressmaschin, der Nimmersatt,
hot nämlisch aah noch Kohldamp ghatt.
„Des gibt s doch net! Isch glaab, isch schbinn!
Schdeht midde Fieß im Wasser drin! –
unn isch soll dann die dreggisch Brieh
wumeeglisch aah noch dringge – wie?!",
schnauzda denn arme Hammel aa:
„Na, waard, isch fress disch! Glei bischt draa!"
„Mei Fieß im Wasser sin kän Grund
fer misch se fresse, bleeder Hund!
En Fluss fließt immer Rischdung Meer!
Un isch schdeh unnerhalb vun deer!
Wie soll isch do, dess isch zum Lache,
dei Wasser drieb un dräggisch mache?
Nää, nää, mein Freund, do liggscht verkehrt!",
hot sisch de Schoofhammel gewehrt.
„Vor zwanzisch Johr, am Baggerloch,
hoscht misch beleidischt! Wääscht dess noch?!
Wann d jetzt behaupscht, dess wär net wohr,
dann fress isch disch mit Haut un Hoor!"
„Vor zwanzisch Johr, du Superheld,
war isch noch garnet uff de Welt!
Unn jetzert hoscht kän Vorwand mäh
fer misch se fresse. Loss misch gäh!
Wann net, ruf isch die Bolizei!
Isch hab mei Handy mit debei."
Do ziegt de Issegrim vor Schreck
de Schwanz ei un rennt schnurschdracks weg.
M o r a l 1
Ma muss sisch vun de Owwerbosse
net alles grad so gfalle losse.
M o r a l 2
Jeder Hammel, dess isch trendy,
braucht heit uubedingt e Handy!
2019, Kategorie: Dichtung, Platz 8 sowie Publikumspreis
Kein Audiobeitrag verfügbar!
ISCH WAR UNN BIN SO STOLZ UFF MISCH
Franz Schlosser, Waldsee
Wu isch en glänne Bu noch war,
war ääns fer misch schunn sunneglar:
isch geb emol en Superstar!
Schunn in de Kinnerschul mit drei
war isch ganz vorne mit debei,
unn isch hab immer aah als Beschder
die Gutsle eigheimst vunn de Schweschder.
S hot känner so viel griggt wie isch.
Ach Gott, was war isch stolz uff misch!
S hot känner aah so oft die großeAdventskranzkerze ausgeblose
vunn de ganz Kinnerschul wie isch:
Ach Gott, was war isch stolz uff misch!
Die Kinnerschulzeit war nooch drei
e Värdel Johr aah schunn vorbei.
Isch bin dann mit noch määner Dumme
in Wallse in die Volksschul kumme
.Dort lernt ma Lese, Reschle, Schreiwe.
Unn wer nix lernt, muss hogge bleiwe.
Isch hab, isch war jo net begnaggt
,ganz logger jedi Glass gepaggt.
Isch hab bloß Äänser ghatt, unn isch
war wedder rischdisch stolz uff misch.
Schnell war’n die vier Johr Volksschul rum.
Dann bin isch uffs Gimnasium.
Dort hawwisch Englisch, dess war keesisch,
unn dann Ladein unn dann Franzeesisch
gelernt. – In Bio unn Chemie
unn Mathe war isch e Genie.
In Mole unn in Mitarweit
war isch de Bescht in dääre Zeit.
Dess war isch aah als Glassesprescher.
Dess war isch aah als Herzensbrescher:
De Allerschännscht war immer isch.
Ach Gott, was war isch stolz uff misch!
Mit fuchzeh e halb Johr, dess wääß isch
noch gut, do bin isch regelmäßisch
als Middwochs Owends nooch em lange
Daag in die Danzschdunn danze gange.
Sch hab tonneweis die Mädle gschdemmt.
Die annere warn all verklemmt.
Isch wääß schunn gar nimmi, ehr Leit,
wie isch vor lauder stolz unn gscheit
noch aus de Aare gugge soll?
Isch hab gedanzt in Dur, in Moll,
egal uff welli Melodie,
egal uff wellen Takt – unn wie! –
sooo logger unn so fedderleischt
(die Mädelaage warn all feischt)
unn so was vunn grazil unn gschmeidisch,
die Buwe warn all uff misch neidisch!
De Beschde, dess war immer isch.
Ach Gott, was war isch stolz uff misch!
Dann hawwisch s Abi absolviert
unn in Alt-Heidelberg studiert
unn in KH mein Ref gemacht
unn mer e Mädel aagelacht:
Die allerschänscht, dess sin kä Schbrisch!
Ach Gott, was war isch stolz uff misch!
Isch hab se gheiert, zu meim Glick!
Dann simma in die Palz zurick,
unn isch war 38 Johr
im Schuldienscht täädisch. Mit Humor
hab isch versucht vor alle Dinge,
de Schiiler Englisch beisebringe.
E paar hän was gelernt, denk isch:
Ach Gott, was war isch stolz uff misch!
Die Zeit vergeht unn rast devaa!
De Siwwener isch vornedraa,
dess hääßt: isch bin jetzt siebzisch Johr
uff dääre Welt – Reschbekt devor!
Mei Fraa isch nimmi ganz so schää
wie se mol war – isch umso mäh!
Vunn alle Glassekamerade
hab isch die strammschde Bää unn Wade
unn kann am dabberschde noch laafe,
unn fer im Penny eisekaafe
brauch isch kä Rad mit Hilfsmodor
unn kän Rollator. Des isch wohr!
Isch hab aah noch, guggen misch aa,
de Kopp voll Hoor – mäh wie mei Fraa.
Die sin zwar kitzekallergroo –
Die Hauptsach isch: sie sinn noch do.
Dermweje geh isch, was kän Scherz isch,
noch locker dursch fer Aafang färzisch,
weil isch soo jung wirk unn so frisch:
Ach Gott, was bin isch stolz uff misch!!
PS: Gewiddel Dunnerkeidel,
was bin ich doch fer’ Liejebeidel!
2021, Kategorie: Dichtung